Hai dúas cousas que o home non pode ocultar : que está borracho e que está namorado .
( Antifanes , comediógrafo grego ).
...e por fín alí estaba ela , alí sentada , soia naquela vella biblioteca de Montparnasse . A luz lene e dourada do flexo iluminaba a marxe oeste do seu rostro....e decidínme camiñar cara ela....os meus lentos pasos cruxían nas antigas taboas de madeira do piso .....os meus tacóns xogábanme esta vez unha mala pasada ......e o meu organismo entrou en estado de ebullición, meu frívolo hipotálamo enviou unha mensaxe concisa ás miñas revoltosas glándulas suprarrenais que secretaron ás temidas adrenalinas e as aínda peores noradrenalinas.....nese preciso intre notei como a miña presión arterial sistolítica subía ata límites insospeitados por min até agora......e de paso liberei inconscientemente azúcares e grasas suficientes para confitar un pastel de mazá ou de Pomme...... O meu sistema nervioso estaba sometido a un ataque extrano e brutal ..... unha treboada química azotaba tódolos meus folículos pilosos , a veixiga , os xenitais e aínda máis , deixou moi mermada o meu outrora preciso músculo intestinal.......todo sucedía a velocidade de vértixe....¡ constricción¡ , ¡ dilatación ¡ , ¡ secrección ¡..... e pouco a pouco entrei no reino do... Sento-logo-Existo...... o territorio onde a razón é un intruso .
Antifanes de Búrbida.
...e por fín alí estaba ela , alí sentada , soia naquela vella biblioteca de Montparnasse . A luz lene e dourada do flexo iluminaba a marxe oeste do seu rostro....e decidínme camiñar cara ela....os meus lentos pasos cruxían nas antigas taboas de madeira do piso .....os meus tacóns xogábanme esta vez unha mala pasada ......e o meu organismo entrou en estado de ebullición, meu frívolo hipotálamo enviou unha mensaxe concisa ás miñas revoltosas glándulas suprarrenais que secretaron ás temidas adrenalinas e as aínda peores noradrenalinas.....nese preciso intre notei como a miña presión arterial sistolítica subía ata límites insospeitados por min até agora......e de paso liberei inconscientemente azúcares e grasas suficientes para confitar un pastel de mazá ou de Pomme...... O meu sistema nervioso estaba sometido a un ataque extrano e brutal ..... unha treboada química azotaba tódolos meus folículos pilosos , a veixiga , os xenitais e aínda máis , deixou moi mermada o meu outrora preciso músculo intestinal.......todo sucedía a velocidade de vértixe....¡ constricción¡ , ¡ dilatación ¡ , ¡ secrección ¡..... e pouco a pouco entrei no reino do... Sento-logo-Existo...... o territorio onde a razón é un intruso .
Antifanes de Búrbida.
3 comentarios:
Hai amor físico e amor sentimental que revolve o físico,...qué cousas ¡por amor! Segundo Descartes, o físico e o anímico xuntábase no cerebro, no hipotálamo (que a CalnDestina filosófica me corrixa se me equivoco).
Son dous en un e un en dous, curiosa reflexión, Antifanes de Búrbida
AnaBel Lee
Excelente...soberbio...maxistral!!!
Con ese toque sardónico Antifanes de Búrbida fai un recorrido descriptivofilosóficohumorístico pola sintomatoloxía do enfermo de amores ou namorado...cun final apoteósico que o mesmo vale para o amor que para as comidas, que por muy excelentes que sexan...acaban facéndonos reflexionar...
Unha perla coa que nos deslumbra unha vez máis este ilustre arqueólogo e escritor...
Brilante, fresco, gracioso,ocurrente...xenial!!! Antífanes Búrbida...meus mais sinceros parabéns,disfrutei moitíiiisimo.
Publicar un comentario