13 feb 2009

Empieza ya el amor?


Rompendo unha lanza e recordando ós ClanDestinos o caracter curto dos relatos curtos, aquí deixo a miña.........

CARTA DE AMOR

1º: Entrantes: Estás entrando na miña vida coma unha brisa fresca que me abre o apetito. Debezo por comerme a vida ó teu lado.

2º: O gran Prato: Tantos momentos xuntos, xa somos coma un bo guiso cunha salsa feita de momentos cocidos con cariño, lentamente.

3º: Postre: Qué doce...de tanto comer estou mais gorda. Xa somos Tres. Bo apetito.


Para Ja y Pi, para Ana y Rá ;-)

Anabel Lee (y Bruce, tamén)

3 comentarios:

Anónimo dijo...

O amor é un ingrediente fundamental nestas vidas, é coma o sal, ou millor, coma o quinto sabor ese tan famoso últimamente que ven significar sinxelamente " sabroso", eso é o amor, o sabroso de calquer cousa que fagamos. Saúde amigos, facía días que non visitaba o rincón clandestino por mor da tecnoloxía que ás veces nos deixa tirados...é sempre un pracer. longa vida ó arte!!!

Anónimo dijo...

Lindo e sinxelo relato onde o culinario (un pracer) mestúrase co mundo das relacións (outro pracer) e se poñemos un aderezo de sexo (outro pracer) para así elaborar o mellor menú do mundo: O amor

Anónimo dijo...

Ó máis claro estilo Kawabata ("Relatos que caben en la palma de la mano")Anabel Lee..."obsequianos"
con esta sorte de receta de amor...
para poder darlle un sabor especial
a VIDA con maiúsculas a través do AMOR e coma non da LITERATURA...