¡¡¡En Construcción!!!

Para aqueles que non se decataron, o blog está a sufrir unha serie de transformacións (a maior parte delas visuáis) có fin de optimizar a lectura dos relatos e facer máis agradable a experiencia daqueles/as que visiten a web. Durante un tempo (espero que sexa mínimo) é posible que acontezan sucesos extraños, aparicións e desaparicións, transformacións, transfiguracións, etc... Espero que todo sexa para mellor, que non sexa nada, e que finalmente poidamos desfrutar dun blog renovado. Non vos extrañedes se os vosos contos aparecen cortados, están ahí, tan só hai que facer "clic" en "Leer más" para mostralos en todo o seu esplendor. Así poderemos ter unha páxina de inicio máis limpa e con máis relatos.

Se tendes algunha suxeréncia... xa sabedes.

Saudos e boa sorte a todos/as

Jandro.

Un Minuto

Adriana permanecía seminconscente...a medias sumerxida naquel líquido quente tingado de escarlata...que fumegaba consumindo as derradeiras horas da súa vida...A súa cara era unha mistura de felicidade e misterio...parecía totalmente relaxada, sumida nun profundo sono, máis alá de pasados, presentes e posibles futuros...No fondo da bañeira de delicada porcelana branca, de cando en vez podía distinguirse no líquido elemento, o brillo do que parecía a todas luces...unha pequena coitela de afeitar...arxentina e inmóvil...ignorante do fin obrigado.

Arqueomemoria dun Vinilo.

A Doutora Saphir Yin do comité arqueoespacial de Trantor arqueou as cellas e por fin sorríu cando recibíu a onda magnética de Liz. Tres longos anos estándard lles levou desvelar os segredos daquel maldito disco negro de material petroquímico.

Chegara a aquel olvidado planeta azul do cuadrante Gadotan 005 coa súa equipa arqueoespacial de nova xeración , pero aínda así fora unha campaña durísima , baixo condicións extremas de hipertornados e risco de macromaremotos .

Aquel planeta deserto fora abandoado hai centos de miles de anos estándard , e non era de extrañar pois os seus traxes antirradiación alertaban duns niveis inusualmente altos para aquel tempo.

MEMORIAS DE VINILO

Foi nunha noite dura, senteime no peldaño da escaleira de fora. Son un perdedor, pensei.

A noite anterior, ela, acompañada do señor brilo da lúa, dixérame Hola, e Adeus. Nun abrir e pechar de ollos noite coñecera ó meu amor, e perdera o que na miña vida sentira. Canta miseria con gusto a mel.

O amor é así, xusto, coma comer un pastel de mel, sentado nun campo de fresas, para sempre,…vendo o amancer, sentindo o sol acariciando a miña cara: Aqui chega o sol, Bos días, luz do sol! Parecíame entón que aquí, ali, en calquera lugar …incluso a través do universo,…en tódolos lados sentiría o meu amor por ti, todos xuntos, agora…e...eu quérolle...

Sen embargo, agora sei que é mellor que non, temos que esoconder o noso amor,…non sei se serei capaz,…quizás cunha pequena axuda dos meus amigos,…Non vou ter medo de decir: socorro.

Ela está deixando a casa, e eu, sentado no peldaño da escaleira estou esperando ó taxista, namentres que a miña guitarra chora. Algo na maneira que ten de moverse faime pensar que todo vai cambiar.

Un home sen ritmo.

Mito del Vinilo

“El canto no es anhelo… el canto es existencia”

Rainer Maria Rilke en “Sonetos a Orfeo”

Fui a la sombra y allí reencontré mi luz, y sólo en la Luz podría ésta hacerse sol en mi pupila. Ella, piel aún marchita pero belleza fascinante, arrastrando dos abismos del tobillo, ascendía torpe al ritmo que marcaban mis pasos ciegos. Luego, la impaciencia como una fiebre de mirada hipnótica parecía recorrerme, estrujarme la razón, bebérsela a tragos cortos... Y así fue mi pupila veneno en su sangre; y así la perdí por segunda y definitiva vez.

****************

Mi arte ya no pertenece a los dioses; en sus oídos ya no quedan rastro de aquellos templos magníficos; mi arte ya no pertenece a los dioses; en mi boca ya no queda rastro de aquella agua luminosa; mi arte es de los animales, de la lluvia, de los bosques… y especialmente tuyo, astro preñado de vida, párpado de luz que sueña mundos, único dios cuyo nacimiento celebro.

A Multitude reclama Reactivación ¡